viernes, 10 de octubre de 2008

A miña primeira viaxe so


Ai... Canto tempo facía que non viaxaba en tren. Encima, eu so. Nun tren da renfe, si, eses que din que no 2012 o AVE chega a Galiza. O caso é, que, como teño uns pais tan vagos, pois como non me quereron levar a Vigo eles, pois collín un tren. Alí esperábame a miña avoa. Votei unha ollada e alí estaba. Sen preocupacions. Non sabedes o fermosa que foi a viaxe. A ponte de Rande e preciosa. Eu sempre a collía para cruzala, pero nunca a atravesei. E casecase estábamos na aposta de Sol, como se achega o inverno... Fermoso. Mañá voume a Goián a ver aos cachorros da Chispa, a ver como están. Seguro que preciosos. Eses olliños pequerrechiños (se os teñen), ese corpiño de rata... Que gañas!! Voume a durmir pronto para poder pasa-la noite rapidísimo e mañá irme con Elena e Fito, así tamén aprovecho a ver a súa casa. Vou ver a televisión un ratiño e logo vome para a cama. Así que.. Ata mañá!

jueves, 9 de octubre de 2008

Canción para un pre-examen

(CÁNTESE COMO CORAZÓN PARTÍO DE ALEJANDRO SANZ)

No he estudiado
Quien me va a chivar las divisiones.
Quien me va a decir las multiplicaciones.
Hoy tengo examen de Lengua Española y no puedo copiar en toda la hora.
Quien me va a dejar el "tipex" en Sociales.
Y quien me avisará si hay Ciencias Naturales.
Hoy no me he podido dormir en toda la noche
Pensando que mañana es fin de semana...


P.D: Recomendada especialmente para la vagancia escolar.

martes, 7 de octubre de 2008

De Pueblo En Pueblo. Cap. 2: ¿Trucha a la española? ¡Trucha sola!


¿Y eso quiere decir que los españoles estamos más solos que la una? Espero que no, por lo menos yo no.

En fin, ese día, notamos que, en Puebla, timaban demasiado. Ese bar nos lo había recordado la dueña de la casa en la que habitamos durante esos 3 maravillosos días. El abuelo Paco pidió una "TRUCHA A LA ESPAÑOLA". Y, ¿que nos sorprendió de ese plato? Pues que... bueno, era una trucha corrientita del todo. Y claro, risas a más no poder. Aun que, después dijo estaba buena. Claro, como el todos los días pesca truchas y caza perdices, pues sabe mucho de esas cosas. Por lo menos es lo que dice... ¿Me lo creo?

En el próximo capítulo...

Subiendo y subiendo... ¡NADA!

lunes, 6 de octubre de 2008

e nun instante... 8 cadeliños!!!


Eramos pocos e pariu a Chispa... ¡Quen o ia a saber! Sur e Chispa pais. E o resultado foi oito cadeliños brancos en negros. É o máis fermoso que vin nos meus doce anos de vida. Gustaríame haber estado nese momento, no momento que son coma ratas que nin abren os ollos. Pero é tan fermoso... Mensaxe para o dono: ¡Este fin de semana voume con Elena para a túa casa! ¿Gárdasme unha cama en un plato na mesa?
Outra cousa... A Chispa esta que non pode máis, aínda é moi xoven para tantos cadelos. Necesita que os quiten xa... ¡Por favor! Unha xa queda cun, Condado con outro. Candela... Colle un....